stołownik — m III, DB. a, N. stołownikkiem; lm M. stołownikicy, DB. ów «osoba stołująca się w czyimś domu, w stołówce itp.» Mieć stołowników. Być czyimś stołownikiem … Słownik języka polskiego
niewybredny — niewybrednyni 1. «nie będący wybrednym, nie wybredzający, nie przebierający w wyborze czegoś; także z odcieniem ujemnym: taki, który zbyt mało wagi przywiązuje do wyboru, mało wybredny; niewymagający, skromny, niegrymaśny» Niewybredny stołownik,… … Słownik języka polskiego
stołowniczka — ż III, CMs. stołowniczkaczce; lm D. stołowniczkaczek forma ż. od stołownik Przyjmować stołowniczki … Słownik języka polskiego
stalauninkas — ×stalauniñkas ( nykas M), ė (plg. l. stołownik) smob. (2) Žr, stalauninkas (1) KŽ; L, Rtr, Ser įnamys, gaunantis valgį: Kai dabar vasara, tai ji tų stalauniñkų labai daug turi Grdž … Dictionary of the Lithuanian Language